Bulanık sistemler

Bulanık sistemler (veya bulanık modeller) hesaplamaları bulanık mantığa dayanan matematiksel modellerdir. Bunlar, çalışma konusunun biçimselliğinin zayıf olması veya matematiksel açıklamasının aşırı karmaşık olması durumunda kurulabilir.

Model oluşturma süreci üç ana aşamaya bölünebilir:

1. Modelin girdi ve çıktı özelliklerinin tanımlanması.
2. Bilgi temelinin kurulması.
3. Bulanık çıkarım yöntemlerinden (Mamdani ve Sugeno) birinin seçilmesi.

İlk aşama, sonraki iki aşamayı da etkiler ve modelin gelecekteki işlemleri için belirleyicidir.

Bilgi tabanı (kural tabanı), üstünde çalışılan nesnenin girdileri ve çıktıları arasındaki bağıntıyı "eğer" ve "ise" gibi işlemlerle tanımlayan bir bulanık kurallar kümesidir.

Kural durumu nesnenin mevcut durumunu, kural sonucu ise durumun nesneyi nasıl etkilediğini açıklar.

Her Kural için iki tip terim ve sonuç olabilir:

1. basit (Csinglcond bağlantısı) — bir bulanık değişken içerir;
2. karmaşık (Cconditions bağlantısı) — birkaç bulanık değişken içerir.

Sistemdeki her kuralın bir ağırlığı vardır, bu ağırlık kuralın modeldeki önemini gösterir.. Kurallara atanan ağırlıklar [0, 1] aralığında olmalıdır.

Oluşturulan bilgi temeline göre, model için kullanılacak bulanık çıkarım sistemi belirlenir. Bulanık mantıksal çıkarım, bilgi tabanı ve bulanık işlemlerin kullanılmasının ardından, sonuçların, girdilerin mevcut durumunu gösteren bir bulanık küme şeklinde elde edilmesidir. Bulanık çıkarımın Mamdani ve Sugeno olmak üzere iki ana tipi mevcuttur.